Behoorlijk geschrokken cyste, operatie

Hoi hoi,

Nou ik heb behoorlijk wat meegemaakt de afgelopen 2 weken.
Ik was al een paar dagen benauwd, maar dacht dat ik verkouden zou worden.
Tot ik op zaterdag op de fiets ineens een hyperventilatie aanval kreeg, dacht dat ik zou stikken echt heel eng.
Mijn man de dokter gebeld omdat het niet over ging en ik steeds bijna flauw viel.
De dokter dacht aan een longontsteking en mijn bloedsuiker was heel hoog dus ik moest naar het ziekenhuis.
Na een aantal uur en na veel testen bleek dat ik geen longontsteking had, ze wouden nog wel even een echo maken van mijn buik.
Daar zagen ze dat ik een cyste in mn baarmoeder had, was nog niet zorgelijk.
Moest eerst aansterken en daarna zou de cyste eruit gehaald worden.
Vrijdags mocht ik eigenlijk naar huis, moest alleen nog een echo om te kijken naar de cyste en zou dan een afspraak mee krijgen voor het verwijderen.
Nou...dat liep dus totaal anders...

De cyste bleek op knappen te staan, was inmiddels 10cm lang en 5 cm breed (behoorlijk groot)
Wat het gevaarlijkst was, was dat er een bloedvat aan zat die op knappen stond, 1 verkeerde beweging of hoestbui en die zou los scheuren.
En als dat zou gebeuren was ik zo dood gebloed, het was een dikke ader.
Als ik dus thuis was geweest en het zou scheuren was het niet zeker of ik op tijd in het ziekenhuis zou zijn.
Dus ipv naar huis werd ik met spoed overgebracht naar een ander ziekenhuis en 3 uur later lag ik op de operatietafel.
Echt tijd om alles te beseffen had ik niet.
Tijdens de operatie bleek dat de cyste ook in mn eileider zat, gelukkig hebben ze die kunnen redden.
Daardoor heeft de operatie ruim een uur langer geduurd, maar ik ben haar erg dankbaar dat ze zoveel moeite heeft gedaan.

Gelukkig mocht ik de zondag daarna weer naar huis, met verplichte rust de komende weken.
Ik heb nog best last van mn buik, het is ook helemaal bont en blauw.
Gelukkig genezen de wonden wel goed, alleen die in mn navel moet ik in de gaten houden, die is niet helemaal goed gehecht.
Maar daar doen ze eerst niks aan tot het helemaal genezen is, dan kan ik beslissen of het gecorriceerd word.

Vandaag weer een echo gehad, er zit nog een soort vliesje in met oud bloed.
Dat word in de gaten gehouden, het moet er wel uiteindelijk uit.
Afwachten of dat vanzelf gaat, zolang ik geen pijn heb is het goed.
Volgende week weer een echo om daar naar te kijken.
Blijft spannend dus, wil niet nog een keer een operatie en onder narcose.

Moest volledig onder narcose, pfff vond het zo eng.
Het moment vlak voor ik weg zakte, ik voelde me heel raar in mn hoofd, alsof ik flauw viel.
Voelde dat mn lichaam er keihard tegen aan het vechten was, toen kreeg ik een kapje over mn mond en neus en ik dacht nog ik heb het benauwd...
En toen was het ineens een paar uur later.
Geen hele fijne ervaring, liever niet nog een keer.

Nu eerst maar lekker uitrusten en heel hard hopen dat het oude bloed er vanzelf uit gaat of oplost.
Xxx